Route

Route

zondag 23 oktober 2011

9 - 10 oktober

Vandaag is het zover en vertrekken we weer richting Nederland.

Om acht uur zijn we wakker, en beseffen we dat het de keiharde waarheid is en we de boel moeten pakken.
Na een heerlijke douche pakken we onze spullen en checken uit, onze auto staat in de parkeerruimte van het hotel, en gaan we eerst uitmesten, want wat heb je een rotzooi naar 20 dagen in een auto gebivakkeerd te hebben. Alles wat we niet mee terug nemen, doen we in de koelbox, die de 20 dagen maar net overleefd heeft. Dit alles doneren we aan het hotel (was toch het minste hotel dat we gehad hebben) en rijden we richting de vluchthaven. De auto mogen we met een lege tank inleveren, dit hebben we ook gedaan we rijden naar het vliegveld met het benzinelampje aan, best wel eng, het zal je maar gebeuren blijf je onderweg staan zonder benzine. Op het vliegveld aangekomen mogen we de auto in de rij van de verhuurder parkeren en krijgen we een bon en kunnen we op zoek naar de goede verstrek hal. Volgens de planning op ons ticket gaat het vliegtuig pas om 15.45, dus ruim de tijd om te koffiedrinken, eten en relaxen vooral lang relaxen. Blijkt ook nog dat het vliegtuig een uur vertraging heeft, dus nog langer relaxen. Eindelijk komt ons vliegtuig dan voor de gate te staan, maar moet eerst nog opgeruimd en van eten voorzien worden. Uiteindelijk vertrekken we dan om 17.00 lokale tijd.


Na een rustige vlucht komen we om 11.45 lokale tijd in Engeland aan om over te stappen, allen vertrekt dit vliegtuig om 12.00, beetje krap. Als we dan uit de gate komen worden we al opgewacht met de mededeling dat we de aansluiting gemist hebben, en dat ze een andere vlucht voor ons geboekt hebben. Deze vertrekt om 13.20, de man begeleid ons helemaal tot aan de gate, scheelt dus weer zoeken.

Na een korte vlucht arriveren we op Schiphol, nog even de bagage ophalen en dan naar de trein op weg naar Hoogeveen, daar komen we om 18.50 aan. We hebben er dan al een lange dag opzitten, maar zijn toch ook wel weer blij thuis te zijn.

zaterdag 8 oktober 2011

8 oktober 124 miles verder

Omdat we nog een volle dag over hebben die we kunnen benutten, besluiten we vanmorgen om naar San Fransisco te rijden, om daar fietsen te huren, om over de Golden Gate Bridge te fietsen.
Gauw een hotel geboekt met parkeerplaats voor de auto, en dan om negen uur op weg naar San Fransisco Downtown. Rond elf uur zijn we bij het hotel en zetten we de auto in de parkeergarage. Omdat we nog niet kunnen inboeken gaan we de stad in op zoek naar de fietsverhuurder. Blijkt dat we een goede dag uitgezocht te hebben om naar San Fransisco te gaan, want hier is de Fleet week (soort marine dagen) bezig met vandaag een hele mooie luchtshow, wat ook betekend dat het heel druk is, en we met veel moeite in de F-trein kunnen om naar de fietsverhuurder te gaan. Daar aangekomen twee fietsen gehuurd en richting Golden Gate bridge gegaan, het was erg druk op de pier, maar we zijn er door gekomen.
Onderweg regelmatig stoppen om te genieten van de airshow, wat een geweldig gezicht is dat, en wat een stuurmanskunsten komt daar bij te kijken.

We vervolgen ons pad naar de bridge, en hele klim naar boven maar eenmaal op de brug is het goed te doen.
Als we aan de andere kant zijn, komen we aan in Sausalito, ook hier is het heel druk met mensen die de airshow bekijken. Nu kunnen we hiervandaan de Ferry boot terug naar San Fransisco nemen of door fietsen naar Tiburun en daarvandaan de ferry nemen. We besluiten een kop koffie bij natuurlijk Star Bucks

te nemen en door te fietsen naar Tiburun. Daarvandaan nemen we de Ferry om terug naar San Fransisco te gaan.
Dit was ongeveer een fietstocht van 15 miles.
Onderweg nog even eten en dan terug naar ons Hotel gaan om in te checken .
Morgen hoeven we maar een half uur te rijden naar het vliegveld, auto afleveren en dan gaat ons vliegtuig om 16.45 richting Engeland waar we moeten overstappen en komen we op 10 oktober om 14.10 aan in Amsterdam. Dan de trein richting Hoogeveen en is de vakantie voorbij.
Een vakantie waarin we veel gezien hebben, en een mooie ervaring was.

vrijdag 7 oktober 2011

7 oktober 55.1 miles verder

Vanmorgen werd er om kwart over acht aan de deur geklopt, en werd er en mandje met het ontbijt bezorgt, dat ging er wel in. Dit was echt een luxe onderkomen.Daarna besluiten we om het Sea Aquarium van Monterey te bezoeken, dit is het op twee na grootste aquarium van Amerika.
We kijken onze ogen uit naar beesten die in aquariums leven, sommigen lijken ook meer op planten
 of draken,
maar het leeft echt in het water. Na enkele uren besluiten we dat we het wel gezien hebben en lopen we de Cannery Row (winkelstraat) heen en weer,  
daarna nog even een kopje koffie bij Star Bucks, dit is inmiddels onze favoriet voor Koffie, daarna gaan we in de auto op zoek naar de 17 mile drive, want dat moet het zijn. Na een tijdje zoeken hebben we hem gevonden, moeten we 9.50 dollar betalen om deze weg op te rijden. We doen dit,  want het moet iets heel bijzonders zijn. Onderweg zien we heel veel mooie uitkijkpunten over de zee,

heel veel mooie huizen en heel veel golfbanen. Ik begrijp niet echt wat hier zo bijzonder aan is maar we hebben hem gereden.
We gaan verder naar Salinas, waar we een hotel geboekt hebben, iets simpeler dan afgelopen nacht, maar wel netjes en verzorgt.

donderdag 6 oktober 2011

6 oktober 263.4 miles verder

Vandaag gaan we langs de kustweg naar boven waar we in Carmel by the sea een kamer geboekt hebben.


We doen het rustig aan want we hebben alle tijd, strand weer is het toch niet, we hebben ook de nodige regen onderweg, maar als het dan weer even droog is gaan we naar het strand even uitwaaien. Onderweg lopen we nog een pier op die aan het begin van Monteray Bay is, en net weer op tijd voor de regen.



Verderop stoppen we ook nog bij de uitkijkpost voor sea mammels (zeezoogdieren) hier zagen we alleen maar heel veel zeerobben op het strand liggen, we moesten weer snel in de auto om weer niet nat te worden.


Verder rijden we door het Big Sur gebied, dit zal waarschijnlijk heel mooi om te wandelen wezen maar gezien het weer besluiten we om door te rijden naar ons hotel.


Ons onderkomen bestaat vandaag uit een vrijstaand huisje met een super de luxe interieur, met een heuse openhaard op gas, waar we maar al te blij mee zijn, want echt warm is het niet meer. Dit was een super aanbieding voor maar één nacht, voor nog een nacht betalen we bijna het dubbele, doen we dus maar niet.



We gaan nog even een hapje eten en dan morgen, zien we nog wel.  We zijn al weer dicht bij San Fransisco dus kunnen het rustig aan doen.

woensdag 5 oktober 2011

5 oktober 100.6 miles verder

Bij het wakker worden vanmorgen hoorden we het al, regen, regen en nog eens regen.
Om half tien besluiten we toch maar om de auto te pakken en richting Santa Barbera een plaats aan de kust te rijden, onderweg klaart het af en toe op maar iets verder regent het alweer,


tot het moment dat we om half twee Santa Barbera binnen rijden, dan begint ineens de zon te schijnen. We hebben al vrij vlot een slaapplaats gevonden, we zitten bijna aan het strand dus lopen we de haven in om heerlijk uit te waaien aan de kust. Dan nog even de binnenstad in lopen (de zon schijnt inmiddels volop maar het is nog geen strandweer).


Nog even eten en morgen kijken wat we gaan doen, de bedoeling was om hieraan de kust nog een dag langer te blijven, maar als het geen strandweer is, gaan we waarschijnlijk maar door.

dinsdag 4 oktober 2011

4 oktober

Vanmorgen werden we om negen uur met een bus van het motel opgehaald om ons vervolgens naar de Universal Studios te brengen, we kregen gelijk een kaartje aangereikt waarop stond dat we om zes uur weer opgehaald werden, dat kon wel eens een lange dag worden. Achteraf waren we de tijd hard nodig en moesten we nog doorlopen om op tijd bij de bus te komen.
Bij binnenkomst liepen we eerst rond als een kip zonder kop, zoveel zag je om je heen en we hadden geen idee waar we het eerst naar toe moesten gaan, we besloten maar om eerst de studio tour te doen, maar bij aankomst zag Wim dat er een bordje stond dat je beroerd en misselijk kon worden, dus trok hij zich terug, zelf heb ik het wel gedaan en dit was toch wel een mooie belevenis om eens achter de schermen te kijken. Behalve af en toe wat geschud stelde de overlast wel mee, ik heb Wim dus ook overgehaald om het toch te doen, en zijn we de toer nog een keer samen gegaan.

Later was er weer een voorstelling waar alle waarschuwingen bijstond, maar Wim dacht dan zal deze ook wel meevallen, maar dit was niet het geval. We kwamen in een karretje te zitten en gingen één verdieping omhoog, en daar begon het, het was een rollercoaster simulator, Wim had hij er een spijt van dat hij ingestapt was, maar wat vond ik het mooi, het karretje bleef constant op dezelfde plaats maar maakte alleen de bewegingen.

Nadien ben ik nog alleen in diverse attracties geweest, Wim zag het niet meer zitten.
Verder waren er ook nog een mooie show van The Bleus Brothers.

Een house of Horror, een donkere ruimte waar je doorheen moest lopen waar allerlei enge scènes te zien waren, soms kwamen er  echte acteurs te voorschijn die je de stuipen op het lijf jagen.
Tot slot zijn we nog bij Water World geweest, dit was een geweldige miniatuur show met veel spektakel en lawaai en vooral veel water, emmers vol werden het publiek ingegooid, blij dat we niet helemaal voor aan zaten.


Om zes uur met de bus naar het Motel, weer een hapje eten en morgen naar de kust, we hopen dat we de komende dagen nog wel een beetje zon krijgen, die hebben we vandaag niet te veel gezien.

maandag 3 oktober 2011

3 oktober 147.5 miles verder

Vandaag geen natuurpark voor ons maar een oude stad Ghost Town.
Omdat we maar 10 miles van Calico Ghost Town verwijdert zijn  en deze pas om negen uur open gaat hoeven we niet zo vroeg uit de veren.
Na een paar boodschappen gedaan te hebben gaan we die kant op, daar aangekomen blijken we de eerste gasten te zijn. Dit spookstadje ligt vlak bij de de weg van Los Angeles naar Las Vegas. Het is een oud mijnstadje en ligt aan de rand van de Mojave Desert, toen er in 1881 zilver en borax werd gevonden trok dat zo veel mijnwerkers aan dat de stad tijdens zijn hoogtijdagen in 1887, 1200 inwoners telde. In 1890 kelderde de zilverprijs en begon het verval van de eens zo drukke stad. In 1907 was de voorraad borax in de heuvels uitgeput waardoor steeds meer mijnwerkers richting Death Valley trokken waar nog volop borax te vinden was. Uiteindelijk werd Calico een Ghost Town. In 1951 kocht Walter Knot de verlaten stad en restaureerde het dorp. In 1973 werd de stad een Historisch monument.

Na anderhalf uur rondgelopen te hebben gaan we weer na de auto, om naar Los Angeles te rijden.
Het is druk op de weg maar onze Navigatie brengt ons simpel naar het hotel wat we al voor 2 nachten geboekt hadden. Het hotel ligt in Hollywood, we kunnen dus zeggen dat we in Hollywood geslapen hebben, klinkt stoerder dan het is.
We parkeren onder het hotel en checken om twee uur is. Bij de receptie reserveren we gelijk een stads rondtour voor de middag en voor morgen een tour naar de Universal Studios.
De rondtour hebben we om kwart over drie, we vertrekken mooi op tijd, de tour zou twee uur duren, was het niet dat we in de file kwamen, door een ander weggetje te kiezen gaan we via een andre kant door alle beroemde wijken van Los Angeles, en komen we bij heel veel huizeen langs van beroemdheden.

Al met al zijn we om half zeven terug van de tour.
Nog even een hapje eten en een stuk over de hal of fame lopen en slapen.

zondag 2 oktober 2011

2 oktober 483.4 miles verder

Heerlijk in onze ballroom geslapen maar toch op tijd wakker, dus maar op tijd op pad, we maken vandaag een hele tocht.
We gaan vandaag ook 75 miles over een stuk nostalgie, de Route 66. We gaan de Route 66 op zodra het kan. Het is een heel raar idee want je rijd gewoon over de Route 66, maar ziet er niets bijzonders aan, eigenlijk een tegenvaller, tot we Seligman binnen rijden, een dorpje aan de Route 66, dit is een museum dorp op zich zelf, we hebben onze ogen dan ook uit gekeken, naar al dat oude spul.



We vervolgen onze reis verder over een gewoon stuk weg maar toch nog steeds de Route 66,  onderweg staat nog een keer een restaurant ook weer in stijl, maar dat was het eigenlijk wel.

Dan maar weer onderweg naar Joshua Tree Nationaal Park, de bedoeling was om die morgen te bezoeken maar we zijn hier al om drie uur dus besluiten we er nu maar in te rijden, dit is een park met een mooie combinatie van rotspartijen en groene bomen en struiken.

We merken dat we een beetje aan het verzadigen zijn van de parken en stoppen niet meer op alle uitkijkpunten. We rijden dan om half vijf het park weer uit. Dit is een beetje vroeg om al een hotel te zoeken en we bekijken dan hoe ver het is om naar Barstow te rijden want we willen morgen naar Ghost Town of Calico rijden en dat is 10 miles van Barstow. Dit blijkt ruim 60 mijl te zijn, dus besluiten we om door te rijden.
Dit gaat allemaal heel vlot en zo zijn we om zes uur al  in Barstow, en was er slaapplaats genoeg, dus nog even eten en de dag zit er al weer op.
Tijdens het eten komen we erachter dat we niet eens meer weten wat we in welk park gezien hebben, het is maar goed dat ik van elke dag een overzicht gemaakt heb, anders waren we het overzicht kwijt, zoveel we al gezien hebben.
Ook bedenken ons dat we volgende week om deze tijd al weer onderweg naar huis zijn, wat is de tijd gevlogen.

zaterdag 1 oktober 2011

1 oktober 190.4 miles verder

We willen veel dingen bekijken vandaag dus vroeg op pad.
Eerst naar de Glen Canyon Dam, dit is een stuwdam in de rivier de Colorado, Hier word elektriciteit opgewekt voor alle regio’s in de buurt, ook ontstond hier een groot stuwmeer, dat gebruikt word voor recreatie.

We vervolgen onze reis naar de Navajo indianen om ons naar de Uper Antelope Canyon te laten brengen, Dit is een 90 meter lange smalle grot, waar als de zon naar binnen valt hele indrukwekkende kleurlichten te zien valt, en met veel fantasie van allerlei figuren in de rotsen. Het is jammer dat het zo druk is dat het moeilijk is om mooie foto’s te maken want iedereen wil op de juiste tijd op de juiste plaats staan. Je kan de grot alleen bezoeken onder begeleiding van een gids., die je laat zien wat de mooie plaatsen zijn om een foto te maken. Er lopen ook veel mensen door de grot met professionele fotografiespullen, die denken omdat ze meer betaald hebben ook meer rechten hebben, beetje jammer. Gelukkig nog wel een paar mooie plaatjes gemaakt.







Nadat we weer terug zijn bij de auto gaan we naar de Horseshoe bend, weer een indrukwekkend plaatje hoe de rivier zijn eigen weg door de natuur maakt, het water zoekt de weg van de minste weerstand wat niet altijd de kortste is.


Na dit gezien te hebben gaan we richting de Grand Canyon, de zon laat ons inmiddels in de steek en maakt plaats voor regen, bij de Grand canyon aangekomen is het dan ook gauw een foto maken en gauw weer in de auto, schuilen voor de regen. Beetje jammer, we vliegen dan de Grand canyon ook door.



We gaan dan richting Tusayan op zoek naar een hotel, dit valt hier een beetje tegen, niet veel plaats en wat er is, is best wel duur. We besluiten dan ook om door te rijden. Zien we daar in de middel of nowwhere een Motel, en restaurant en hotel de Grand Canyon Inn staan, even navragen en ze hebben een plaats voor ons voor een leuke prijs (was net een bus met 107 personen die geannuleerd had, ons geluk), onze kamer kijkt wel een ballroomzaal.


En eten was zo geweldig zo goed hebben we het de hele reis nog niet gehad. Morgen weer een lange reisdag (stukje route 66) dus op tijd naar bed.

vrijdag 30 september 2011

30 september 484.5 miles verder

Vanmorgen om half acht vertrokken voor een lange rit naar Monument Valley, die rit werd iets langer dan de bedoeling was door een foutje van de navigator, we waren een weg ingereden en kwamen er naar 65 miles achter dan we fout zaten, en moesten we het hele stuk terug.
Na twee uur dan toch weer op het goede pad naar Monument Valley, onderweg nog even een tussen stop maken bij Goosenecks State Park voor een mooi overlook over de San Juan River.


Vervolgens weer door naar Monument Valley Tribal Park, monument Valley is een Navajo National Tribal Park wat inhoud dat het beheerd word door de Navajo Indianen. Dit is een vrij beroemd park. We vervolgen onze rit van de 17 mijl lange Valley Drive door het gebied. Dit is een slecht onderhouden onverharde weg, erg stoffig en erg hobbelig.

Ondanks de matige conditie van de weg is het zeker met onze Ford te berijden, Na afloop is hij dan wel erg stoffig.

We vervolgen ons pad richting Page waar we de overnachting al geboekt hebben, dus een uurtje of 2 later dan gepland is geen bezwaar.

donderdag 29 september 2011

29 september

Vandaag mag de auto in de rust blijven, er loopt hier door Durango een trolley bus systeem waar we in kunnen stappen om bij het treinstation te komen,

om vervolgens in de trein te stappen naar Silverton. Onze trein vertrekt om kwart over negen, en we hebben zitplaatsen in de open wagen, best wel fris aan het begin maar iets later breekt de zon door.

De tocht duurt ruim 3 ½ uur, we hebben dan ook op aanraden van onze hoteleigenaar een terug reis met de bus geboekt, want op de heenweg zie je alles al en met de bus terug (1 ½ uur) heb je ook nog iets meer tijd om iets anders te doen.
Het was een heerlijke tocht door de bergen, maar we waren blij dat we met de bus terug gingen.

Boven aangekomen hebben we een broodje gegeten een paar foto’s gemaakt, en in de bus.

Net op tijd want het gaat inmiddels regenen. Toen we net wegrijden begint het zelfs te sneeuwen in Silverton, we waren dus net op tijd vertrokken.
Onze buschauffeur vertelde van alles onder weg, je kon horen dat hij trots op het gebied is.

28 september 235.6 miles verder

Vanmorgen om half acht vertrokken richting Mesa Verda, Onderweg gaan we nog even langs Newspaper Rock, dit monument is een platte rots met een verzameling petrogliefen. Men vermoed dat deze door indianen erin gekerfd zijn. Een mooi kunstwerk.

Vervolgens door naar Mesa Verde, in dit park gaat het niet om de natuur maar om de geschiedenis van de vroegere bewoners. Ongeveer vijftienhonderd tot dertienhonderd jaar geleden vestigde een groep Indianen zich op een dichtbegroeide hoogvlakte in het zuidwesten van de staat Colorado. In dit gebied liggen veel ravijnen, waar de Indianen op beschutte plekken rotswoningen hebben gebouwd. Omstreeks het einde van de 13e eeuw lieten ze hun nederzettingen om nog onopgehelderde redenen in de steek, waarbij ze veel van hun persoonlijke bezittingen achterlieten. Enkelen zijn hier voor de toeristen te bekijken.

Ik (Janet) ga met een rondtocht mee naar beneden om alles van dicht bij te zien en te aanhoren wat de Ranger te vertellen heeft, Wim ziet het niet zitten omdat je een aantal keren een ladder af en op moet klimmen, en daar houd hij niet zo van.

Verder op in het Park gaan we ook nog naar een paar huizen kijken die via een pad te bereiken zijn.

Na dit bezoek gaan we door naar Durango waar we een hotel voor twee nachten hebben omdat we morgen met de stoomtrein een tocht gaan maken naar de voormalige zilvermijnen. We halen nog wel even kaarten want je moet wel reserveren.