30 september 484.5 miles verder

Vanmorgen om half acht vertrokken voor een lange rit naar Monument Valley, die rit werd iets langer dan de bedoeling was door een foutje van de navigator, we waren een weg ingereden en kwamen er naar 65 miles achter dan we fout zaten, en moesten we het hele stuk terug.

Na twee uur dan toch weer op het goede pad naar Monument Valley, onderweg nog even een tussen stop maken bij Goosenecks State Park voor een mooi overlook over de San Juan River.

Vervolgens weer door naar Monument Valley Tribal Park, monument Valley is een Navajo National Tribal Park wat inhoud dat het beheerd word door de Navajo Indianen. Dit is een vrij beroemd park. We vervolgen onze rit van de 17 mijl lange Valley Drive door het gebied. Dit is een slecht onderhouden onverharde weg, erg stoffig en erg hobbelig.

Ondanks de matige conditie van de weg is het zeker met onze Ford te berijden, Na afloop is hij dan wel erg stoffig.

We vervolgen ons pad richting Page waar we de overnachting al geboekt hebben, dus een uurtje of 2 later dan gepland is geen bezwaar.

29 september

Vandaag mag de auto in de rust blijven, er loopt hier door Durango een trolley bus systeem waar we in kunnen stappen om bij het treinstation te komen,

om vervolgens in de trein te stappen naar Silverton. Onze trein vertrekt om kwart over negen, en we hebben zitplaatsen in de open wagen, best wel fris aan het begin maar iets later breekt de zon door.

De tocht duurt ruim 3 ½ uur, we hebben dan ook op aanraden van onze hoteleigenaar een terug reis met de bus geboekt, want op de heenweg zie je alles al en met de bus terug (1 ½ uur) heb je ook nog iets meer tijd om iets anders te doen.

Het was een heerlijke tocht door de bergen, maar we waren blij dat we met de bus terug gingen.

Boven aangekomen hebben we een broodje gegeten een paar foto’s gemaakt, en in de bus.

Net op tijd want het gaat inmiddels regenen. Toen we net wegrijden begint het zelfs te sneeuwen in Silverton, we waren dus net op tijd vertrokken.

Onze buschauffeur vertelde van alles onder weg, je kon horen dat hij trots op het gebied is.

28 september 235.6 miles verder

Vanmorgen om half acht vertrokken richting Mesa Verda, Onderweg gaan we nog even langs Newspaper Rock, dit monument is een platte rots met een verzameling petrogliefen. Men vermoed dat deze door indianen erin gekerfd zijn. Een mooi kunstwerk.

Vervolgens door naar Mesa Verde, in dit park gaat het niet om de natuur maar om de geschiedenis van de vroegere bewoners. Ongeveer vijftienhonderd tot dertienhonderd jaar geleden vestigde een groep Indianen zich op een dichtbegroeide hoogvlakte in het zuidwesten van de staat Colorado. In dit gebied liggen veel ravijnen, waar de Indianen op beschutte plekken rotswoningen hebben gebouwd. Omstreeks het einde van de 13e eeuw lieten ze hun nederzettingen om nog onopgehelderde redenen in de steek, waarbij ze veel van hun persoonlijke bezittingen achterlieten. Enkelen zijn hier voor de toeristen te bekijken.

Ik (Janet) ga met een rondtocht mee naar beneden om alles van dicht bij te zien en te aanhoren wat de Ranger te vertellen heeft, Wim ziet het niet zitten omdat je een aantal keren een ladder af en op moet klimmen, en daar houd hij niet zo van.

Verder op in het Park gaan we ook nog naar een paar huizen kijken die via een pad te bereiken zijn.

Na dit bezoek gaan we door naar Durango waar we een hotel voor twee nachten hebben omdat we morgen met de stoomtrein een tocht gaan maken naar de voormalige zilvermijnen. We halen nog wel even kaarten want je moet wel reserveren.

27 september 58.8 miles verder

We blijven 2 nachten in dit hotel en gaan vandaag naar Arches National Park (Rotsbogen) 2 mijl terug aan de weg waar het hotel zit, uitslapen dus. Rond half negen zijn we wakker en gaan we ontbijten, daarna in de auto naar het park. Dit park heeft maar één ingang, met een 18 miles lange weg, onderweg zijn er nog twee zijstukken die je ook in kunt rijden voor het mooie uitzicht. We stoppen eerst bij Park Aveneu Trail, we trekken daar onze schoenen aan voor de eerste tocht van 1600 meter enkel, daar aangekomen valt het uitzicht ons tegen, wij vinden als je een trail loopt dat het dan ook beloond moet worden, want de trails gaan hier stijgend en dalend dus voor ons best lastig met deze hitte (95 Fahrenheid).

Dan maar door rijden naar het eind van de weg, onderweg nog even stoppen bij Balanced Rock en afvragen hoe lang blijft deze nog staan.

Aan het eind van de weg gaan we naar Landscape Arch de meest beroemde Arch van het park, hier word onze tocht van 3.2 kilometer wel beloond, wat een gigantisch ding.

Daarna weer terug lopen en op zoek naar een picknickplaats om even een rustpauze in te lassen. Daarna rijden we naar Delicate Arch we gaan deze vanaf de hoge plaats bekijken, een loop van 1.5 kilometer.

We lopen niet de moeilijkste route van 4.8 kilometer die is toch meer voor de geoefende lopers. Bij terug komst rijden we weer een stuk naar benden naar en lopen 1.6 kilometer naar de Windows om ook daar weer een mooi uitzicht te hebben

inmiddels is het vijf uur en vinden we het tijd om terug naar het hotel te gaan, onderweg nog even een paar boodschappen doen, want water drinken we heel veel, wat salade mee naar het hotel en ons diner is klaar. Morgen gaan we weer een afstand rijden dus op tijd uit ons bed.

26 september 238.6 miles verder

Vanmorgen op tijd vertrokken want we hebben een lange tocht voor de boeg, als we net op pad zijn zien we in de verte de regenboog, en even later hebben we ook druppels op de ramen, gelukkig viel het voor ons mee en laten we de bui achter ons, we gaan naar Canyonlands National Park, en ook nu denken we weer, het park moet toch een keer in herhaling vallen bij wat we al gezien hebben maar nee hoor, we kijken weer onze ogen uit.

In dit park hebben de Green River en de Calorado River miljoenen jaren hun eigen weg gebaand en daardoor is het park in vier gedeelten verdeeld die je afzonderlijk moet benaderen, wij besluiten het gedeelte Island in the sky te doen, we rijden door na het eind en trekken daar onze schoenen aan om een tocht van 1.5 miles te hiken, het uitzicht is weer overweldigend.

Terug bij de auto rijden we een stuk terug om onderweg de kloven in het gebergte te aanschouwen. Op een ander gedeelte knopen we weer de rugzak op om weer een tocht van 1.5 miles te maken, het blijkt toch wel dat je op deze manier op de meest afzonderlijke plaatsen komt,

als laatste maken we nog een klein rondje weer naar een natuurlijke brug, deze staat echt aan het eind van de berg, Wim blijft dus ook angstvallig op afstand.

Daarna op zoek naar ons hotel dat we in Moab hebben geboekt, volgens de navigatie de snelste route, hij stuurt ons dan ook een onverhard pad in, wat op zich best te doen lijkt, mar hoe verder we komen hoe rotsachtige het word, Wim kan zijn lol niet op, ik word er niet echt vrolijk van maar zolang er nog auto’s rijden, er maar op vertrouwen dat het kan (was ik wel vergeten te zeggen dat onze auto geen 4 Wheel is, en de rest wel.) Maar met een rode auto beneden aangekomen naar het hotel.

25 september 227,1 miles verder

Het is koud als we vanmorgen buiten komen om acht uur, maar 32 Fahrenheit, dus eerst de kachel aan in de auto. Op weg naar Bryce Canyon, daar zijn we na een kwartier al, het is nu ook nog mooi rustig op de weg, we rijden eerst door naar het eind van het park om op de terugweg bij een aantal mooie uitkijkpunten te stoppen, de temperatuur loopt inmiddels al weer mooi op dus de vesten kunnen uit, we vragen ons steeds af wat hier weer anders aan kan zijn, maar we kijken weer onze ogen uit naar al die mooie bergen.

Daarna vervolgen we ons pad naar Torrey, een dorp naast Capital Reef, daar boeken we al een kamer voor vannacht en gaan vervolgens naar het Park, het valt op dat de bodem hier erg rood is wat ook aan de auto te zien is, we trekken de wandelschoenen aan om een wandeltocht te maken naar een natuurlijke brug tussen de bergen, om prachtig gezicht, en zo heerlijk rustig,

daarna terug naar de auto om nog een tocht tussen de bergen te rijden,

jammer is het wel dat je dezelfde weg terug moet om het park uit te komen. Daarna terug naar het hotel om te eten en daarna op de kamer de kachel aan te doen, want het koelt alweer mooi af.

24 september 137.9 miles verder

Vanmorgen richting Zion National Park gereden, dit park is een autovrij park, dus gaan we met een shuttlebus naar het laatste punt om vandaar uit een trail te lopen naar het verste punt.

We kunnen nog verder maar dan moeten we tot onze knieën door het water en daar hebben we niet zo’n zin in en ook geen andere schoenen bij ons. Vervolgens stappen we in de shuttle bus naar het volgende station, waar we even uitstappen om van het uitzicht te genieten, hier stat een Ranger met een telescoop om ieder te laten zien dat er een man op hele grote hoogte aan het klimmen is. Daarna weer in de bus twee haltes lager om vandaar uit via een mooi pad naar de auto te lopen.

We vertrekken dan richting Cedar Breaks National Monument, Telkens denken we het kan niet meer anders zijn als wij al gezien hebben, maar ook dit park heeft weer hele mooie bergen waar we op grote hoogte van kunnen genieten.

Vervolgens naar ons hotel die we de dag ervoor geboekt hadden blijkt deze overboekt te zijn, maar de hoteleigenaar had al een ander plaatsje voor ons geboekt dus geen probleem, en zo hebben we weer een bed om in te slapen.

23 september 244.7 miles verder

Vanmorgen verslapen en pas om kwart over negen wakker. Gauw uit checken en in de auto richting de Hoover Dam, een gigantische dam waar men voor heel wat plaatsen stroom mee opwekt.

Daarna onze rit vervolgen naar Vally of fire , waar we weer tussen rotsen door rijden met weer geweldig mooie kleuren.

Vervolgens zetten we onze tocht voort naar Hurricane, waar we op zoek gaan naar een hotel voor de nacht. Als we door het stadje heen rijden zien we veel mensen naar een sportveld lopen, met daarbij ook 2 verklede personen (hamsterachtig), zijn we net in een hotel begint daar vuurwerk en een hoop gejuig. Dit maakt Wim erg nieuwsgierig dus wij op onderzoek uit. Blijkt dat de plaatselijke Highschool, een American Football wedstrijd tegen een andere High School aan het spelen was, dat wil hij natuurlijk wel in het echt meemaken wij dus naar binnen. Het was een groots spektakel en leuk om te zien alleen snap ik niets van de spelregels.

Om half tien een pizza meegenomen naar het Hotel en daar lekker opgegeten om vervplgens maar ons bed in te duiken.

Vandaag hebben we  244.7 miles gereden

22 september

Vandaag geen kilometers met de auto maar met de benewagen, langs al die hotels met ieder weer hun eigen bezienswaardigheden van Gondels in Venetië tot Flamingo’s midden in het hotel.

Tussen door even een duik in het zwembad om de voeten even af te koelen om vervolgens nog even de strip op lopen om een vulkaan met echt vuur te aanschouwen.

Bij teugkomst in het hotel nog even aan de roulette tafel tien dollar verspelen en dan de voeten de nodige rust gunnen.

21 september 257.1 miles verder

Om acht uur vertrekken we uit Beatty, richting Rhylolite een spookstadje net buiten Beatty, dit en verlaten stadje met alleen nog ruines.

Vervolgens gaan we op weg naar het Death Valley. Onderweg maken we een wandeling naar een  gigantische zoutvlakte, de temperatuur loopt alweer mooi op maar dit is beter dan regen.

Iets verder op kunnen we kiezen uit twee verschillende routes, we kiezen voor de linker waar we eerst bij uitkijk punt Zabriskie point, waar we een mooi uitzicht over de bergen hebben, iets verderop hebben we nog een uitkijkpunt met een geweldig uitzicht over het hoogste en het laagste punt van Death Vally een mega zoutvlakte, wat is de natuur hier toch geweldig mooi.

We verlaten de Death Valley al weer en volgen onze route via de Red rock Canyon richting Las Vegas. We vonden Death Valley al bijzonder maar dit was nog mooier, we hebben onze ogen uit gekeken naar de rode rotsen.

Om zes uur rijden we dan toch Las Vegas binnen, we gaan eerst over de strip rijden om te kijken naar al die hotels, via internet hadden we er een paar uitgezocht die ook nog een leuke prijs hadden, onze keus is uiteindelijk de Excalibur geworden, deze ligt nog wel redelijk dicht bij alle ander hotels met bezienswaardigheden. Het is wel een mega Hotel waar we telkens verdwalen, en met heel veel gokmogelijkheden, Nadat we de koffers op de kamer hebben gebracht zijn we een gedeelte van de Strip te voet gaan bekijken. Bij Bellagio  hebben we de  mooie waterfontein op muziek bekeken die wel heel spectaculair is, daarna terug naar ons hotel om morgen de rest te bekijken.

Vandaag hebben we  257.1 miles gereden

20 september 306.6 miles verder

De dag begint weer vroeg, om zeven uur ontbijten en vervolgens richting Death Valley te rijden. We moeten een eind rijden en gaan dus op tijd op pad. Onderweg komen we langs Lake Isabella waar we toch even van de rust en het water genieten.

De route naar Death Valley is erg mooi, elke berg is weer mooier en hoger en de temperatuur gaat ook steeds hoger, de top is 111 F, zijn we toch blij dat we airco hebben. We gaan er dan ook alleen uit voor de nodige fotomomenten.

Bij aankomst in Death valley (Funnest Creek) zijn alle kamers volgeboekt dus op zoek naar iets anders, op aanraden van de baliemedewerker gaan we naar Beatty, dat is nog 3 kwartier rijden. Bij aankomst om zes uur gauw omkleden en het zwembad in voor een verkoelende duik.

Vandaag hebben we 306.6 miles gereden.

19 september 252.6 miles verder

De dag is weer vroeg begonnen, ideaal we hoeven geen wekker te zetten maar zijn weer om 7 uur wakker, na een heerlijke douche op zoek naar een supermarkt om de beroemde piepschuim koelbox te kopen en ontbijt spullen.

Vervolgens even tanken en op pad naar sequoia park.

Onderweg enkele keren ruzie gehad met de navigatie, er waren toch wat wegen vernieuwd waardoor we wel eens fout reden, maar Wim vond het niet erg want al die kleine wegen met haarspeldbochten is erg mooi om door te rijden zegt hij.

Rond half één zijn we in sequoia park waar we eerst lekker hebben gepicknickt. Opletten voor de beren word overal aangegeven, maar hier doen we een beetje lacherig over.

Verder in de  auto op zoek naar de General Sherman, staat er plots aan de kant van de weg ineens een dame heel opgewonden te wijzen en loopt daar zomaar een bruine beer een stukje het bos in. Dit willen wij natuurlijk goed bekijken dus de auto gekeerd en ja hoor daar loopt hij nog op zoek naar een fijn denappeltje om die vervolgens op te peuzelen op nog geen 20 meter. Ik moet zeggen ik vond het een geweldige ervaring maar ook best wel eng,  gelukkig kon ik in de deuropening staan, als hij een sprint neemt zit ik zo in de auto.

Na een kwartier hebben we onze weg vervolgd naar Sherman. Hier hebben we de wandelschoenen aan gedaan en een wandeling te maken om met  volle verbazing naar die grote bomen te kijken.

Vervolgens weer in de auto de rit vervolgen. Onderweg zijn er weg wegwerkzaamheden waar we een half uur moeten wachten, staan we met z’n allen buiten klimt er ineens een klein beertje door de boom weer een mooie attractie. Na verloop van tijd mogen we de weg vervolgen en komen op onze overnachting in Delano om weer op tijd naar bed te gaan waar ons voor de volgende dag een lange trip staat te wachten.

Vandaag hebben we  252.6 miles gereden

18 september 246.5 miles

Vanmorgen weer op tijd (7 uur)wakker, toch nog wel wennen aan de omschakeling, maar zo hebben we ook nog wat aan de dag.

Eerst de koffer ingepakt en toen naar Starbucks voor een goed kopje koffie en een ontbijt.

Om 9 uur kunnen we de auto ophalen een paar straten verderop, dus met koffers en al op weg naar Dollar onze verhuurder. Daar aangekomen nog even spannend want ze moeten eerst op zoek gaan naar een mini Van (Ford escape) maar ze hebben er nog één, alleen moet deze moet nog gewassen worden dus even geduld. Na een kwartier komt onze auto voorrijden, hij is heerlijk groot voor ons beiden, nu maar op weg miles maken.

Bij het uitrijden van de garage begint de navigatie al moeilijk te doen eerst recht dan links vervolgens weer op dezelfde weg uitkomen, dan maar op ons eigen gevoel en gaan we richting Yosemite Park. Om twee uur naderen we de ingang van het park waar we een parkkaart kopen voor alle nationale parken.  In het park kijken onze ogen uit hoe groot en mooi het hier is.

Na enkele  stops bij mooie uitzichten en een hele hoge waterval, gaan we verder naar Yosemite Village. Om van daaruit naar onze overnachting te rijden.

We hebben een overnachting in een Lodge bij Oakhurst geboekt, bij aankomst lijkt het een oude boel maar van binnen een super de luxe kamer met 2 hele royale bedden heel wat anders als in ons vorige hotel met een twijfelaar.

Nog even een lekker hapje eten bij Steakhouse Sweet Water en dan naar bed en morgen weer verder.

Vandaag hebben we  246.5 miles gereden

17 september

Om vijf uur al klaar wakker, maar toch wachten op de wekker van 7 uur, vervolgens de wandelschoenen aangetrokken en er op uit.

Om 9.30 hebben we kaarten voor Alcatraz, dus eerst nog ergens ontbijten en dan met de F-trein (oude trams) naar de werf 33, om met de boot te vertrekken naar wat ooit zo beroemd was als de best bewaakte gevangenis, na 1,5 uur met een mp3 speler op ons hoofd gelopen te hebben waar van alles over de gevangenis verteld werd.

en nog even een rondje gelopen zijn we met de boot van half één weer naar vaste land gegaan om via pier 39 (rustplaats van zeerobben)

naar fishermans warf (allemaal winkeltjes en restaurants) te lopen. Hiervandaan zijn we met de kabeltram naar Market gegaan.

Vervolgens nog even terug naar de bekende Crooked street die met hele kleine S bochten naar beneden gaat.

Morgen de auto ophalen en dan via Yosemite Park op weg naar Oakhurst